Gruppa 80.
Lata osiemdziesiąte w Polsce to okres mocno zarysowany politycznie. "Zarysowany" także dlatego, że to nie film, nie literatura, a właśnie malarstwo było najsilniejszym nośnikiem wyrazu twórczej ekspresji tamtych czasów. Narzędzie to było znakomitym środkiem do wyrażenia swego niezadowolenia, cywilnego oporu i podobnych - nazwijmy to "szablonowych" tematów - jak odzyskanie niepodległości pod koniec tamtej dekady. Oczywiście były to tematy ważne i potrzebne co nie podlega wątpliwości. Jednakże z drugiej strony mamy grupę artystyczną Gruppa, której członkowie nie popadali w te schematy osiągając nową jakość. Nie usiłowali wpływać na odbiorcę jakąkolwiek ideologią przyszłości. Ich złotym środkiem jest próba osiągnięcia wolności poprzez poznanie prawdy o sobie i otaczającym świecie.
Gruppa to sześciu malarzy (ich dorobek artystyczny to także rzeźby, grafiki, etc.), oto ci panowie: Ryszard Grzyb, Paweł Kowalewski, Jarosław Modzelewski, Włodzimierz Pawlak, Marek Sobczyk, Ryszard Woźniak. Scharakteryzować program owej grupy nie sposób, Gruppa to związek sześciu odrębnych indywidualności artystycznych realizujących wspólną strategię, wzajemnie inspirujących się ale na tym koniec. Każdy z członków zachowuje pełną autonomię wyrazu, nie jest ograniczony żadnymi ramami programu czy jakiejkolwiek koncepcji, każdy pracuje na własny rachunek. Może właśnie to wpłynęło na trwałość tejże grupy, której członkowie działali wspólnie przez 10 lat.
Ich pierwsza wystawa zaplanowana w rocznicę wprowadzenia stanu wojennego w Polsce, zrealizowana została z pewnym poślizgiem i otwarta 14 stycznia 1983 roku w warszawskiej "Dziekance". W czasie działalności członkowie redagowali wspólnie pismo "Oj dobrze już", gdzie dopiero w 3. numerze na początku 1985 przyjęli nazwę formacji "Gruppa". Ostatnie wspólne wystąpienie Gruppy to rok 1989, jednakże historia tejże grupy nadal pozostaje żywa czego dowodem był wernisaż wystawy, który odbył się 12 kwietnia 2002 roku w warszawskiej Galerii Sztuki "Program" pod nazwą "GRUPPA PRZYZNAJEMY się do winy, PROSIMY o wybaczenie, OBIECUJEMY poprawę".
Princessa prezentuje wybrane prace spośród wielu płótn, kolaży czy rzeźb tejże grupy. Dorobek Gruppy ogromnie inspiruje dzisiejsze pokolenie młodych twórców oddziaływując silnie na współczesne malarstwo zarówno na płaszczyźnie technicznych jak i estetycznych środków jakimi posługiwać się może malarz. Na Gruppę natknąłem się w piśmie Machina (Nr 10 / Październik 1998), gdzie znajduje się miniaturkowe zdjęcie obrazu Narzeczony mojej żony (z 1986 r.), jego autorem jest Włodzimierz Pawlak. Narysowałem na papierze własną wersję tego obrazu (No pocałuj mnie, strona 3). Określam to dizmo-artem, czyli zmałpowaniem oryginału, któremu owa wersja nigdy nie dorówna i dobrze.
Data publikacji:maj 2006
Oryginalne źródło artykułu:
Diamenta Princessa #1, strona 4